De oorsprong van suikerbonen: waarom worden ze aangeboden?
Gepubliceerd op / Tradities en gewoonten
De betekenis van suikerbonen op een bruiloft.
Waarom bieden we suikerbonen aan op een bruiloft? Waar komt deze traditie vandaan? We hebben het mysterie voor u doorboord.
De oorsprong van suikerbonen
'Trademata' is het Latijnse woord voor snoep. In die periode werd dit snoepje aan het einde van de maaltijd geserveerd als dessert. De legende vertelt ons dat de eerste suikerbonen werden uitgevonden door Julius Dragatus die per ongeluk een amandel in honing liet vallen en zo een kleine heerlijke boon deed ontstaan die zijn naam droeg. Maar dit is slechts een legende ...
Rond 1220 verschenen de suikerbonen in Europa en verheugden het gehemelte van elke gast bij alle feesten. Ze werden gemaakt door een apotheker die op zoek was naar een manier om zijn amandelen eetbaar te houden tijdens het transport. Daarvoor had hij het idee om ze te bedekken met suiker en geharde honing. Hij kon zich geen moment voorstellen dat hij de nieuwe delicatesse voor de komende eeuwen creëerde. Het eerste succes van deze suikerbonen was te wijten aan de zogenaamde genezende deugden: overtuigingen zeiden dat deze zoetwaren de spijsvertering hielpen en de gehuwden behoedden voor onvruchtbaarheid. En zo ging het verhaal verder totdat het ondenkbaar werd om een bruiloft te organiseren zonder deze beroemde snoepjes.
Deze snoepjes bedekt met suiker zijn de laatste jaren alleen maar beroemder geworden. Ze zijn verkrijgbaar in vele kleuren maar ook in smaken. Er zijn inderdaad suikerbonen met amandel en chocolade, maar ook karamel, fruit en zelfs marshmallow! U kunt blauwe vinden, maar ook roze, witte en veel andere kleuren die niet alleen uw gasten zullen bekoren, maar ook uw trouwzaal zullen versieren.
Hoe zijn ze op onze bruiloften aangekomen?
Bekend om onvruchtbaarheid te overwinnen, is het gebruikelijk geworden om suikerbonen te krijgen bij elk familie-evenement zoals bruiloften, doopfeesten, communies, enz. In het verleden vertegenwoordigden ze luxe en high-end. Ze werden geserveerd op prestigieuze diners bijgewoond door vele belangrijke spelers zoals koningen, presidenten en ministers. Het was ook de schattige zonde van deze beroemde Louis XIV.
Tegenwoordig bieden de gehuwden kleine zakjes suikerbonen aan om hun dankbaarheid aan hun gasten te uiten. Hen bedanken voor hun aanwezigheid, maar ook voor het brengen van een vleugje geluk tijdens de ceremonie. In sommige landen is het gebruikelijk dat gasten suikerbonen op de pas getrouwden gooien om hen geluk en voorspoed te brengen.
Dit gebruik van het verbinden van "suikerbonen" en "liefde" komt uit de Griekse mythologie. Twee geliefden, Phyllys en Demophon, wilden zich voor altijd verenigen, maar werden gescheiden door het lange vertrek van Phyllys. Demophon geloofde dat hij niet terug zou komen, kon haar verdriet niet bedwingen en besloot om zelfmoord te plegen. Om de een of andere reden wordt gezegd dat de goden, bedroefd door dit verhaal, besloten het te reïncarneren als een amandelboom. Toen haar verloofde terugkeerde van zijn lange reis waarvoor hij moest vertrekken, herkende hij haar en gaf de boom een offer. Om hem te bedanken, bloeide Demophon terwijl het winter was. Daarom is amandel voor altijd een metafoor geworden voor liefde en vruchtbaarheid.
De smaken van de suikerbonen hebben elk een betekenis, bijvoorbeeld: de bitterheid van de amandel geassocieerd met de zoetheid van suiker samen betekenen de hoogtepunten en dieptepunten van het toekomstige leven dat het paar zal leiden. Overtuigingen komen steeds vaker voor en er wordt gezegd dat het aanbieden van 5 suikerbonen tijdens een bruiloft eervol is en 5 wensen vertegenwoordigt die we willen wensen. Waaronder vruchtbaarheid, omdat ze gelukkig waren en veel kinderen hadden. Zaligheid om tegenslagen af te weren en gelukkig te leven tot het einde van hun dagen. Welvaart zodat ze niets missen. Gezondheid en levensduur omdat we een gelukkig stel willen zonder doodlopende wegen.
