Gebruiken en tradities van het Marokkaanse huwelijk
Gepubliceerd op 05-01-19 / Huwelijken in de hele wereld
Liefde heeft geen grenzen. Tegenwoordig zijn interetnische huwelijken alledaags geworden. Uw geliefde of prins-charmant is van Marokkaanse afkomst? Ontdek hier de grote lijnen van bruiloften zoals ze zich in Marokko afspelen.
In Marokko is het belang van de betrokkenheid van het huwelijk al uitgedrukt in de duur ervan. Inderdaad, afhankelijk van de grootte en rijkdom van de families, kunnen huwelijksceremonies en festiviteiten variëren van drie dagen tot een week. Vrouwen concurreren met charme. Ze dragen hun mooiste juwelen en zijn gekleed in kaftans, deze losse en lange jurken gemaakt van zijde, mousseline, satijn, taft zijde en andere elegante stoffen. De jurk, geborduurd en versierd met glitters, wordt in de taille gehouden door een brede riem.
Hoewel er nog steeds "gearrangeerde" huwelijken zijn, zoals in het verleden, waarvan het hoofddoel is om families te verenigen, komt het Marokkaanse huwelijk, zoals de meeste moderne unies, steeds meer overeen met een echte wil, die van de toekomstige echtgenoten die hun lot willen verenigen.
De formaliteiten beginnen ongeveer een jaar voor de eigenlijke ceremonies, door het sluiten van de huwelijksakte. Soms bestaat het uit een eenvoudig mondeling contract, gesloten in aanwezigheid van getuigen en adouls (een soort notaris). Volgens de gewoonte zorgt de bruid voor een bruidsschat, terwijl de familie van de bruidegom een grote som betaalt aan die van de bruid, bestemd voor de aankoop van meubels en goederen. Vroeger was het de betaling van de bruidsschat die het einde van de verloving inluidde, ongeveer een maand vóór de bruiloft.
Soms wordt de Ajin Lâajin nog gevierd. Het is een klein feest, dat elke familie afzonderlijk animeert, bedoeld om overeen te komen welke pasteitjes te maken en welke cadeaus de bruidegom aan zijn vrouw tijdens de huwelijksnacht zal aanbieden.
De dag voor de bruiloft is het gebruikelijk dat de bruid naar de hammam gaat met de vrouwen van haar familie en vriendinnen. Het is op deze dag dat de beroemde henna-ceremonie plaatsvindt, waarbij een "hennaya" met symbolische motieven op de handen en voeten van de bruid worden getekend, als een geluksbrenger voor haar nieuwe leven. De andere vrouwen die aan het huwelijk deelnemen kunnen hetzelfde doen. De dag na dit ritueel wordt een grote ceremonie georganiseerd, waarbij de bruid, gekleed in haar mooiste outfit, verschijnt. Het is bedoeld om de charmes van de bruid aan de andere vrouwen en haar echtgenoot te benadrukken. Het huwelijk wordt meestal op dezelfde dag gesloten. De bruidegom biedt een hele reeks geschenken aan zijn vrouw aan. Ze worden, ter bewondering, op grote schotels aan de gasten tentoongesteld, en zijn bedekt met kegelvormige deksels die téfors worden genoemd. De meeste van deze cadeaus hebben een symbolische waarde, zoals suiker, melk of dadels; terwijl de andere afhankelijk zijn van de middelen die de bruidegom ter beschikking heeft.
Volgens de moslimtraditie begint de huwelijksceremonie met het lezen van koranverzen en liederen die de profeet prijzen, ritueel uitgevoerd exclusief door mannen, in een aparte kamer. Vervolgens verzamelen alle gasten zich voor een feestelijke ceremonie, onderbroken door deuntjes en volksdansen. U kunt genieten van gebak en thee drinken, heerlijke verse vruchtensappen en frisdranken en - natuurlijk - volgens islamitische tradities, geen alcohol
Marokkaanse bruiloften staan ook bekend voor de vele outfits die de bruid tijdens de ceremonie heeft gedragen, met maximaal zeven verschillende outfits. Telkens neemt de bruid plaats op een troon, ter bewondering van iedereen en voor fotosessies met de gasten.
Het summum van deze outfits is over het algemeen een prachtige witte trouwjurk.
De gasten genieten van een buffet, waar u met uw vingers eet, op voorhand onderworpen aan een was ritueel van de handen. De traditie wil dat de verschillende gerechten bestaan uit pastilla, een taart in bladerdeeg gevuld met een fricassee van duif of kip, amandelen, suiker en kaneel, tajine (vlees stoofpot met pruimen en amandelen), couscous, evenals fruit en gebak; alles doorspoeld met muntthee.
In Noord-Marokko, met name in het gebied van Tanger, om het feest te beëindigen, gaat het paar op een deken, geplaatst op de rug van een ezel zitten en trekt door de straten en wijken, stopt bij een moskee om uiteindelijk de reis aan het huis van de bruidegom te beëindigen. Traditie waarbij de auto nu vaak de ezel vervangt.
In sommige regio's, aangekomen aan haar nieuwe huis - dat van de bruidegom - wordt de bruid door haar stiefmoeder begroet, die haar dadels en melk aanbiedt, als teken van welkom en genegenheid.
